Op de foto: Siberische poes van acht maanden, Lady Laurina von Mittelmeijer
Sinds
mensenheugenis leven er in Rusland al grote krachtige, zware
katten met dikke poten. Die katten zijn goed opgewassen
tegen strenge vorst en ook tegen zomerhitte. Hun halflange
vacht met dikke ondervacht is ook waterafstotend. De plukjes
haar onder de voetzooltjes en tussen de tenen, de zogenaamde
sneeuwschoentjes, helpen de dieren om op de sneeuw te lopen,
maar hebben ook functies bij het besluipen van hun prooi. De
katten zijn vrij onafhankelijk, maar tegelijkertijd trouw
aan hun baas. In tegenstelling tot andere kattenrassen zijn
ze meer aan hun baas dan aan hun huis gebonden. Een
voorbeeld van die half langharige huiskat kunt u zien op
historische foto’s uit de jaren zestig.
De geschiedenis
van het Siberische kattenras is in de jaren tachtig
begonnen. Rond die tijd zijn ook de eerste kattenshows in
Rusland georganiseerd, vooral in de grote steden Moskou en
Sint Petersburg. Toen hebben enkele enthousiastelingen het
idee gekregen om met een natuurlijk Russisch ras te
beginnen.
Op de foto: halflangharige huiskat, jaren ‘60
Foto uit archief van Cattery Angara.
Om met oprichting
van een nieuw ras te beginnen, moest een rasstandaard
vastgelegd worden. De eerste standaard is door Olga Mironova
omschreven. Als basis voor haar eerste rasstandaard heeft
Mironova de foundation halflangharige kat Roman gekozen.
Op de foto: GIC Roman.
(bron: internet)
 Veel
discussie was er ook rond de naam van het oorspronkelijke
kattenras. Zo werden bijvoorbeeld zelfs de namen
‘Moskowskaya halflangharige’ en ‘Rossiyskaja halflangharige’
voorgesteld. Maar de keuze is toch op de naam ‘Siberische
kat’ gevallen, omdat juist die naam de wilde schoonheid en
kracht van dit dier weerspiegelt. Bovendien werden in
bepaalde streken de halflangharige huiskatten al lang
Siberen genoemd.
De ontwikkeling van het
ras
In 1989
registreert de Soviet Felinologi Federation het nieuwe
oorspronkelijke kattenras met de naam Siberische kat en met
de code SIB. Op de derde kattenshow in de Russische
geschiedenis, in 1989 te Moskou, waren zestien
Siberische katten aanwezig. Van slechts één dier waren de
ouders geregistreerd.
In oktober 1989
stuurt Olga Mironova een kopie van de standaard van het
Siberische kattenras naar de familie Schultz in Duitsland.
In 1991 werd deze standaard door de World Cat Federation
(WCF) in gebruikgenomen. Officiële erkenning hiervan vond
plaats in 1994. In 1994 behaalde
voor het eerst een foundation Siberische kat, Dimka Laskoviy
Zwer, bij de WCF de titel Wereldkampioen.
Op de foto: WC Dimka Laskoviy Zwer
In
1995, in Moskou op de kattenshow “Sibirskoye Choedo” waren
er al tachtig Siberische katten.
Op de foto:
foundation Siberische kat WC Richard
Een jaar later
erkent het Amerikaanse systeem The International Cat
Association (TICA) het kattenras. In 1999 behaalde de
Siberische kat Mur Treskuchiy Sebirskiy Moroz de titel
Supreme Grand Champion TICA en werd hij de Beste Kat van het
jaar 1999 van TICA. Vanaf 1 mei 2002 kan ook de colorpoint
variant de Neva Masquerade titels behalen op de TICA-show.
 Op de FIF
(Fédération Internationale Féline) kattenshow in Moskou in
1997 zijn al Siberen aanwezig met een volledige stamboom
van vier generaties. De beste Siberische katten van die show
Gelios Onix Gloria en Tsarevna Cecillia Seliger
vertegenwoordigen enkele maanden later, in Helsinki op de
General Assembly van FIFE, het Siberische kattenras. Het ras
krijgt officiële erkenning en vanaf dat moment kunnen ook
Siberische katten bij FIFE kampioenstitels behalen.
Op de foto:IC Tsarevna Cecillia Seliger
Foto uit archief cattery Onix Gloria
Op de foto: Gelios Onix Gloria,
Foto uit archief cattery Sant
Andre.
In 1979 waren
op de eerste Wereld-kattenshow in Moskou al 120 Siberische
katten aanwezig van ongeveer 40 cattery’s.
Op de foto:
GIC Aldan abakan
Foto uit archief cattery Onix
Gloria.
Op 6 februari
2000, op de vergadering van de grootste Amerikaanse
associatie CFA, was een presentatie van het Siberische
kattenras georganiseerd. De presentatie was voorbereid door
de vereniging van Amerikaanse liefhebbers van Siberische
katten, de Prestige Siberian Association (PSA). Op dat
moment waren bij de CFA twintig cattery’s van Siberische
katten geregistreerd. Het resultaat van deze presentatie was
de erkenning van het Siberische ras door de CFA. Volgens de
regels van de CFA hadden Siberen vanaf dat moment het recht
om in de miscellaneous-klasse te showen. Het volledige recht
om te showen voor kampioenstitels hebben de Siberen in 2004
gekregen.
In 2000 heeft
de International Feline Society of Judging (IFSJ) zijn
standaard uitgewerkt. Als basis daarvoor werd de eerste
standaard van Olga Mironova gebruikt. In 2005 werd de
standaard bijgewerkt en deze is tot op heden geldig.
Vandaag de dag krijgt het Siberische ras steeds meer fans over de hele
wereld. Op alle continenten, Europa, Azië, Amerika, Afrika
en zelfs in Australië, groeit het aantal cattery’s van
Siberische katten in hoog tempo.
In Nederland
wordt het van origine Russische kattenras wel heel populair.
Kwam je drie jaar geleden nog een of twee Siberen tegen op
de show, nu zijn twintig of meer vertegenwoordigers van dit
ras al geen uitzondering meer. Niet alleen fokkers maar ook
kattenliefhebbers in Nederland hebben Siberen ontdekt. Deze
prachtige intelligente dieren met een stoere, krachtige
uitstraling veroveren steeds meer harten van jong en oud.
Eerste kattenshow in Nederland met een “special” voor
de Siberische Kat en de Neva Masquerade.
SAINT pro Cat, 2007
Op de foto IC.
Arkassi of Caitha Joithi
De ontwikkeling
van elk kattenras is een lange en moeilijke weg. Het
Siberische kattenras is een vrij jong ras. Veel
fokkers, die met dit ras begonnen zijn, willen voor zichzelf
een beeld vormen over wat ze willen bereiken. Welke
kenmerkende eigenschappen wil men vastleggen. Wat maakt de
Siberische kat zo bijzonder en herkenbaar.
Vanzelfsprekend richt elke fokker zich op de rasstandaard.
Maar het probleem is, dat er verschillende rasstandaarden
zijn, die soms sterk van elkaar afwijken. Hoewel voor ieder
van hen de oorspronkelijke standaard van Mironova was
gebruikt. Maar door het vertalen vanuit de Russische taal en
verdere bewerkingen kwamen toch opmerkelijke verschillen
naar voren.
Zo wordt bijvoorbeeld in de standaard van IFSJ de kop
omschreven als een kort breed trapezium.
Diezelfde omschrijving volgt ook TICA, maar in de standaard
van Nederlands Onafhankelijk Kattenkeur
meestersgilde (NOKK) wordt het al omschreven als “korte
WIG-vormige kop”. Vaak vraagt men zich af waar de trapezium
die Mironova bedoelt, precies zit. Op onderstaande foto van
de Siberische kat Jerofey Adagio is dat goed te zien.
I n
de oorspronkelijke Russische standaard moet de afstand
tussen de oren minimaal de breedte van één oor zijn. Maar in
de standaard van TICA en NOKK spreekt men niet over
“minimaal”, maar over “gelijk aan”.
De omschrijving van de ogen in de Russische standaard en de
standaard van de NOKK is bijna gelijk, terwijl de IFSJ
schrijft over ogen van gemiddelde maat en de NOKK zelfs over
grote ogen. TICA ziet de ogen niet alleen als “groot” maar
ook als “bijna rond”.
Volgens de standaard van IFSJ is de kin breed, krachtig
genoeg, maar mag hij niet vooruit steken. In de
standaard van de NOKK wordt alleen gesproken over een
“stevige” kin. In de praktijk komt het daardoor voor dat een
goede kin bij een Siberische kat toch als ‘niet sterk
genoeg’ wordt beoordeeld.
Vanzelfsprekend
baseren keurmeesters en fokkers zich niet alleen op de
standaard, maar ook op hun eigen ervaringen. Daarom is het,
met name voor beginners, belangrijk om veel showervaring op
te doen tijdens shows in binnen- en buitenland. Tijdens
shows is het nuttig en leuk om ervaringen met andere fokkers
uit te wisselen en katten te bekijken die verschillende
stamboomlijnen vertegenwoordigen.
Wij bezoeken
regelmatig met veel plezier shows in Rusland. Daar komen
veel fokkers van Siberische katten uit verschillende
regio’s, die vaak foto’s en tijdschriftartikelen uit eigen
archief meenemen. Spontaan ontstaat dan vaak een soort
seminar, waarbij veel kennis wordt uitgewisseld.
Op de
foto links heb ik een interessant moment op de show in Moskou
vastgelegd. Alexander Kolesnikov (Cattery Sibaris) en
Natalia Sertakova (Cattery Angara) laten aan vrienden hun
nieuwe aanwinsten zien: twee zussen uit Krasnayarsk, Varkuta
en Vasilina (Cattery Dostojaniye Sibiry).
Op de foto hieronder bekijken fokkers historische foto’s uit
het archief van Catery’s Angara en Sant Andre.
Van links naar rechts:
A.Chernishova, N.Sertakova, L.Ovchinnikova, V.Verina.
Door de
toenemende populariteit van het Siberische ras, groeit ook
het aantal fokkers en liefhebbers. Mensen zoeken ook meer
informatie over hoe Siberen voor de show goed kunnen worden
voorbereid en hoe ze het best kunnen worden gepresenteerd.
Op de foto: Jonge Siberische
poes, Iskusheniye Onix Gloria
Een showkat
moet natuurlijk in het algemeen er goed verzorgd uitzien.
Omdat een Sibeer een natuurlijke ‘look’ moet hebben, mag
bijvoorbeeld de vacht niet te zacht zijn. Het is dan ook
aanbevolen om het dier niet vlak voor de show te wassen,
maar liever minimaal een week van tevoren. Om een goede
keuze te maken voor verzorgingsmiddelen kan de eigenaar het
best wat experimenteren met verschillende merken shampoos,
om het beste resultaat te bereiken.
Bij het showen aan de keurmeester is het van belang om het
dier zo vast te houden dat de zulke kenmerken van de Sibeer,
zoals de stoere en zware bouw, het best tot hun recht komen.
Daarom trekken de meeste fokkers en stewards een Sibeer niet
uit, zoals bijvoorbeeld gebruikelijk is bij Main Coonen. De
Sibeer moet compact worden gepresenteerd. Dat gaat het best
door het dier op een hand te laten zitten en met de andere
hand in een verticale positie te brengen, met de voorpoten
naar voren vastgehouden. In die houding kan de keurmeester
de kop van de Sibeer goed bekijken en specifieke kenmerken
zoals dikke pootjes met haarplukjes tussen de tenen. Op deze
manier is ook de trots van de Sibeer, zijn volle en
sierlijke staart, goed te zien.
Op
de foto: L. Khimonina met Lady Laurina von Mittelmeijer.
Dit interessante verhaal is geschreven door Ludmila
Khimonina Cattery Von Mittelmeijer voor het clubblad
van de kattenvereniging de NRKV, wij mochten dit van Ludmila
plaatsen zodat iedereen dit kan lezen.
Copyright 2012 © Siberische Kat Info. All Rights Reserved.
|
