Ik volg op dit moment een cursus cardiologie voor gevorderden die ook door Nederlandse specialisten gevolgd wordt. Mede omdat vooraanstaande specialisten van wereldniveau deze cursus geven. Deze specialisten hebben ook hun mening gegeven ten aanzien van DNA-testen.

1. DNA-testen zijn zeer nuttig en zeer belangrijk voor het vroegtijdig vaststellen van erfelijke problemen. Op deze manier kunnen schadelijke kenmerken eerder opgespoord en mogelijk ook voorkomen worden.
2. Het is bij mensen bekend dat voor één en dezelfde ziekte meerdere DNA-afwijkingen verantwoordelijk kunnen zijn. Deze afwijkingen worden gevonden met verschillende testen. En daar moet dus ook gericht naar gezocht en getest worden.
3. Van HCM bij katten is bekend dat er minimaal 3 verschillende DNA-afwijkingen verantwoordelijk hiervoor zijn. En het is niet zeker of het niet nog veel meer afwijkingen zijn die hier een rol spelen. Daarnaast lijkt het erop dat bij verschillende rassen verschillende afwijkingen bestaan. Dus je kan niet zomaar over ‘de kat’ spreken maar het zou waarschijnlijk correcter zijn om een bepaald ras te benaderen en te onderzoeken.
4. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat dit voor PKD anders zou zijn en er zijn ook al onderzoeken gaande naar een ‘nieuwe’ DNA-afwijking die PKD bij katten veroorzaakt!
5. Met het doen van een PKD-DNA-test sluit je dus die bewuste erfelijke vorm van PKD waarvoor je test uit voor het ras waarvoor deze test ontwikkeld is. Andere erfelijke vormen van PKD kan je daarmee niet uitsluiten aangezien je daar niet op getest hebt. Is jou kat niet van een ras waarvan de betrouwbaarheid van de test hiervoor getest is; dan kan je niets met de uitslag van deze test!

Kortom: DNA-testen zijn de toekomst, MAAR we zijn er nog lang niet. DNA-test in combinatie met echo lijkt op dit moment de aan te raden weg!

Voor wat betreft de echo van de nieren: