[Vertaald door Geert Coppieters,
'Katterij Nevartis'.]
Harrison Weir organiseerde reeds in 1871 (!) de allereerste
kattenshow in Londen, pende de eerste standaarden van de
verschillende variëteiten neer en schreef daarnaast ook een
werk over katten en de verschillende, in zijn tijd gekende
rassen.
Lees hier een eigen vertaling van het uittreksel uit zijn
prachtige oude boek 'Our Cats' (1889), "De Russische
langhaar kat uit de 19de eeuw",

-----------------------------------------------
Het portret
hieronder is van een kat die mij vele jaren geleden werd
gegeven, waarvan de ouders uit Rusland kwamen, maar ik kwam
er nooit achter uit welk deel precies. Hij verschilde in
vele opzichten van de Angora en de Pers. Hij was groter van
lichaam, met kortere benen. De manen van het hemd waren zeer
groot, lang en dicht, en van een meer wollige textuur met
ertussen ruwe haren; de kleur was donker tabby, hoewel de
markeringen niet uitgesproken zwart, noch duidelijk te
onderscheiden waren; de basiskleur was van het zo gewilde
diepe en rijke, wat de Pers bezit, met een enigszins doffe
uitstraling. De ogen waren groot en prominent, van een fel
amber, lichtjes groenachtig getint, naar verhouding grote
oren, met kleine kwastjes, vol met lang, wollig haar, de
ledematen stevig en kort, de staart zeer ongelijkmatig, want
die was kort, zeer wollig en dichtbedekt met haar van
gelijke lengte vanaf de aanzet tot het topje en van vorm
zeer gelijkend op dat van de Engelse wilde kat.

Zijn
beweeglijkheid was niet zo wendbaar als dat van andere
katten, noch had hij blijkbaar enige nood aan warmte, want
hij hield ervan om zich bij het koudste weer buiten te
vertoeven. Een andere bijzonderheid is dat hij er weinig om
leek te geven om vogels als voedselbron te bekijken, noch
waren zijn gewoontes als die van de kortharige katten die
zijn metgezellen waren. Hij hechtte zich aan geen enkele
persoon, zoals dat wel het geval was met een aantal anderen,
maar merkwaardig genoeg had hij een bijzonder interesse voor
een van mijn kortharige, zilvergrijze tabbies; de twee
verschenen altijd samen. Ze zaten naast elkaar voor het
vuur. Als er eentje de kamer verliet, volgde de ander. Daar
gingen ze, langs de tuinpaden, immer nog maatjes; en 's
nachts sliepen ze in dezelfde doos; ze dronken melk uit
dezelfde schotel en aten uit hetzelfde bord, en leken in
feite slechts voor elkaar te bestaan. Met al mijn ervaringen
heb ik nooit een meer toegewijd paartje gekend.
Ik heb slechts
één kitten gefokt met deze Russische kater en dit was het
nageslacht van de kortharige zilver tabby. Het was
zwart-met-wit, en leek in grote mate op de Rus, met een
wollige vacht, wat manen, en een korte, zeer pluizige
staart. Dit leek, net als zijn vader, eerder verlekkerd op
andere dieren dan vogels als voedselbron en hoewel zeer
klein, zou het zonder enige aarzeling een volwassen rat
aanvallen en doden.

Harrison Weir
Ik heb verscheidene Russische
katten gezien, maar nog nooit had ik eerder dan bij deze
kans de gelegenheid om hun gewoontes en levenswijze te
vergelijken met die van de andere rassen; noch heb ik enige
andere gezien dan tabby gekleurde en meestal waren ze
donkerbruin. Ik ben er mij terdege van bewust dat veel
kruisgefokte katten worden verkocht als Russische, Angora en
Persen, hetzij als zulks of als kortharige en sommige
daarvan behouden natuurlijk in grote mate de onderscheidende
kenmerken van elk ras. Maar voor het geoefende oog is er
over het algemeen - ik zeg niet altijd - enige vorm van
verschil waardoor het bijzondere ras duidelijk kan worden
gedefinieerd. Wanneer de prijzen worden uitgereikt voor de
beste langhaar kat,, zoals dit zelfs bij onze grootste
kattenshows het geval is, bestaat er in de ogen van de
rechter uiteraard geen onderscheid ten aanzien van het ras.
Hij kiest, zoals hij verplicht dient te doen, diegene die
over heel de lijn de beste * langhaar * kat is: de
vachtlengte, de kleur, de textuur en de conditie van de
tentoongestelde zijn de punten die zijn eerste aandacht
vereisen. Maar als het zou opgevat zijn dat de prijs moest
worden uitgereikt voor de beste Angora, Pers, Rus, enz., zou
het de taak meer dan gewoon moeilijk maken, want ik heb een
aantal "voor het eerst gekruiste katten" gezien, welke
allen, of zo goed als allemaal, over de nodige kenmerken
beschikten van die voor de Angora, Pers of Rus, terwijl
anderen die zo gefokt waren, beslist tekort schoten, de
Angorakruising soms enkel door de staart en een licht en
klein 'hemd' aantonend.
Tezelfdertijd moet worden opgemerkt
dat, hoewel van tijd tot tijd enkele uitstekende exemplaren
dusdanig kunnen worden gefokt, het geenszins wenselijk is om
zulks een te kopen en beschikbaar te stellen, want zij
zullen naar alle waarschijnlijkheid "achteruitzetten" - dat
wil zeggen, na een aantal generaties- hoewel ze mogelijks
gepaard met volbloedlijnen, over een kleine familie van vrij
"kortharige" zullen beschikken. Ik heb dit bij konijnen
vastgesteld, die na een bepaalde tijd korthaar rassen te
hebben gefokt, plots een terugval maakten met een nest van
"langharige", maar het experiment werd nog niet met katten
uitgevoerd. Tegelijkertijd kan ik aanbrengen dat ik er
weinig of niet aan twijfel dat dit het geval zou zijn;
daarom wil ik er bij alle mensen die gek zijn op katten - of
zelfs andere dieren - van welk bepaald ras ook, op
aandringen om indien mogelijk enkel en alleen maar diegene
met de zuiverste stamboom te gebruiken, omdat dit eerder
veel teleurstelling zal voorkomen dat er anders uit zou
kunnen voortvloeien. Maar ik ben aan het afwijken, dus terug
naar mijn onderwerp - de Russische langhaar kat. Ik zeg
welbewust langhaar kat, omdat ik het hierna zal hebben over
de katten uit Rusland, die korthaar zijn, waarvan ik tot nu
toe geen tabbies heb gezien, doch enkel effen van kleur. Dit
is des te meer uniek, omdat alle langhaar katten bruine
tabbies waren, slechts op een of twee uitzonderingen na, die
zwart waren. Het is gewoon mogelijk dat deze de nakomelingen
waren van tabby of grijze ouders, want het wilde konijn
staat erom bekend van zwartgekleurd nageslacht te hebben
gehad. Ik heb in de South Downs een zwart konijn van tussen
grijze zien geschoten worden.
Ik herinner me niet dat ik een
witte Russische "langhaar" gezien heb en ik zou me bijzonder
dankbaar voelen jegens eenieder van mijn lezers die mij meer
informatie over dit onderwerp zou kunnen bezorgen of over
enig ander, met betrekking tot de verschillende kattenrassen
of het leven en de gewoontes van de kat. Ik ben er mij
terdege van bewust dat er geen twee katten volkomen gelijk
zijn, hetzij van vorm, kleur, bewegingen of gewoontes, maar
waar ik zoveel onderzoek naar verricht heb en zoveel
aandacht aan besteed en waar ik op aan wil sturen, zijn de
bestaande natuurlijke onderscheidingen van de verschillende
rassen, in brede zin. Het is in die zin dat ik me dankbaar
zal voelen voor enigerlei informatie.
Copyright 2012 © Siberische Kat Info. All Rights Reserved. Disclaimer
|