De Russische Langhaar kat

Harrison Weir organiseerde reeds in 1871 (!) de allereerste kattenshow in Londen, pende de eerste standaarden van de verschillende variëteiten neer en schreef daarnaast ook een werk over katten en de verschillende, in zijn tijd gekende rassen.

Lees hier een eigen vertaling van het uittreksel uit zijn prachtige oude boek 'Our Cats' (1889), "De Russische langhaar kat uit de 19de eeuw",

-----------------------------------------------

Het portret hieronder is van een kat die mij vele jaren geleden werd gegeven, waarvan de ouders uit Rusland kwamen, maar ik kwam er nooit achter uit welk deel precies. Hij verschilde in vele opzichten van de Angora en de Pers. Hij was groter van lichaam, met kortere benen. De manen van het hemd waren zeer groot, lang en dicht, en van een meer wollige textuur met ertussen ruwe haren; de kleur was donker tabby, hoewel de markeringen niet uitgesproken zwart, noch duidelijk te onderscheiden waren; de basiskleur was van het zo gewilde diepe en rijke, wat de Pers bezit, met een enigszins doffe uitstraling. De ogen waren groot en prominent, van een fel amber, lichtjes groenachtig getint, naar verhouding grote oren, met kleine kwastjes, vol met lang, wollig haar, de ledematen stevig en kort, de staart zeer ongelijkmatig, want die was kort, zeer wollig en dichtbedekt met haar van gelijke lengte vanaf de aanzet tot het topje en van vorm zeer gelijkend op dat van de Engelse wilde kat.

Zijn beweeglijkheid was niet zo wendbaar als dat van andere katten, noch had hij blijkbaar enige nood aan warmte, want hij hield ervan om zich bij het koudste weer buiten te vertoeven. Een andere bijzonderheid is dat hij er weinig om leek te geven om vogels als voedselbron te bekijken, noch waren zijn gewoontes als die van de kortharige katten die zijn metgezellen waren. Hij hechtte zich aan geen enkele persoon, zoals dat wel het geval was met een aantal anderen, maar merkwaardig genoeg had hij een bijzonder interesse voor een van mijn kortharige, zilvergrijze tabbies; de twee verschenen altijd samen. Ze zaten naast elkaar voor het vuur. Als er eentje de kamer verliet, volgde de ander. Daar gingen ze, langs de tuinpaden, immer nog maatjes; en 's nachts sliepen ze in dezelfde doos; ze dronken melk uit dezelfde schotel en aten uit hetzelfde bord, en leken in feite slechts voor elkaar te bestaan. Met al mijn ervaringen heb ik nooit een meer toegewijd paartje gekend.

Ik heb slechts één kitten gefokt met deze Russische kater en dit was het nageslacht van de kortharige zilver tabby. Het was zwart-met-wit, en leek in grote mate op de Rus, met een wollige vacht, wat manen, en een korte, zeer pluizige staart. Dit leek, net als zijn vader, eerder verlekkerd op andere dieren dan vogels als voedselbron en hoewel zeer klein, zou het zonder enige aarzeling een volwassen rat aanvallen en doden.

Harrison Weir

Ik heb verscheidene Russische katten gezien, maar nog nooit had ik eerder dan bij deze kans de gelegenheid om hun gewoontes en levenswijze te vergelijken met die van de andere rassen; noch heb ik enige andere gezien dan tabby gekleurde en meestal waren ze donkerbruin. Ik ben er mij terdege van bewust dat veel kruisgefokte katten worden verkocht als Russische, Angora en Persen, hetzij als zulks of als kortharige en sommige daarvan behouden natuurlijk in grote mate de onderscheidende kenmerken van elk ras. Maar voor het geoefende oog is er over het algemeen - ik zeg niet altijd - enige vorm van verschil waardoor het bijzondere ras duidelijk kan worden gedefinieerd. Wanneer de prijzen worden uitgereikt voor de beste langhaar kat,, zoals dit zelfs bij onze grootste kattenshows het geval is, bestaat er in de ogen van de rechter uiteraard geen onderscheid ten aanzien van het ras. Hij kiest, zoals hij verplicht dient te doen, diegene die over heel de lijn de beste * langhaar * kat is: de vachtlengte, de kleur, de textuur en de conditie van de tentoongestelde zijn de punten die zijn eerste aandacht vereisen. Maar als het zou opgevat zijn dat de prijs moest worden uitgereikt voor de beste Angora, Pers, Rus, enz., zou het de taak meer dan gewoon moeilijk maken, want ik heb een aantal "voor het eerst gekruiste katten" gezien, welke allen, of zo goed als allemaal, over de nodige kenmerken beschikten van die voor de Angora, Pers of Rus, terwijl anderen die zo gefokt waren, beslist tekort schoten, de Angorakruising soms enkel door de staart en een licht en klein 'hemd' aantonend.

Tezelfdertijd moet worden opgemerkt dat, hoewel van tijd tot tijd enkele uitstekende exemplaren dusdanig kunnen worden gefokt, het geenszins wenselijk is om zulks een te kopen en beschikbaar te stellen, want zij zullen naar alle waarschijnlijkheid "achteruitzetten" - dat wil zeggen, na een aantal generaties- hoewel ze mogelijks gepaard met volbloedlijnen, over een kleine familie van vrij "kortharige" zullen beschikken. Ik heb dit bij konijnen vastgesteld, die na een bepaalde tijd korthaar rassen te hebben gefokt, plots een terugval maakten met een nest van "langharige", maar het experiment werd nog niet met katten uitgevoerd. Tegelijkertijd kan ik aanbrengen dat ik er weinig of niet aan twijfel dat dit het geval zou zijn; daarom wil ik er bij alle mensen die gek zijn op katten - of zelfs andere dieren - van welk bepaald ras ook, op aandringen om indien mogelijk enkel en alleen maar diegene met de zuiverste stamboom te gebruiken, omdat dit eerder veel teleurstelling zal voorkomen dat er anders uit zou kunnen voortvloeien. Maar ik ben aan het afwijken, dus terug naar mijn onderwerp - de Russische langhaar kat. Ik zeg welbewust langhaar kat, omdat ik het hierna zal hebben over de katten uit Rusland, die korthaar zijn, waarvan ik tot nu toe geen tabbies heb gezien, doch enkel effen van kleur. Dit is des te meer uniek, omdat alle langhaar katten bruine tabbies waren, slechts op een of twee uitzonderingen na, die zwart waren. Het is gewoon mogelijk dat deze de nakomelingen waren van tabby of grijze ouders, want het wilde konijn staat erom bekend van zwartgekleurd nageslacht te hebben gehad. Ik heb in de South Downs een zwart konijn van tussen grijze zien geschoten worden.

Ik herinner me niet dat ik een witte Russische "langhaar" gezien heb en ik zou me bijzonder dankbaar voelen jegens eenieder van mijn lezers die mij meer informatie over dit onderwerp zou kunnen bezorgen of over enig ander, met betrekking tot de verschillende kattenrassen of het leven en de gewoontes van de kat. Ik ben er mij terdege van bewust dat er geen twee katten volkomen gelijk zijn, hetzij van vorm, kleur, bewegingen of gewoontes, maar waar ik zoveel onderzoek naar verricht heb en zoveel aandacht aan besteed en waar ik op aan wil sturen, zijn de bestaande natuurlijke onderscheidingen van de verschillende rassen, in brede zin. Het is in die zin dat ik me dankbaar zal voelen voor enigerlei informatie.